Vrijheid? Gelijkheid? Broederlijkheid? Een bedenking bij de Griekse Tragedie

“Wij geloofden in een unie van naties, niet in een unie van banken” zegt 'n Griekse man in het journaal. En gelijk heeft hij. Er is iets geknakt in Europa.

De instelling die al sinds 1958 (eerst als de EGKS, later als de Europese Unie) zorgt voor vrede en welvaart in Europa zal nooit meer dezelfde zijn. De waarden van weleer - vrijheid, gelijkheid, broederlijkheid - lijken een verre droom. Collectieve verantwoordelijkheid heeft plaatsgemaakt voor een kille ieder-voor-zich mentaliteit. Dat konden we al zien in de aanpak van de vluchtelingencrisis op de Middellandse Zee. Een nieuw en schrijnend voorbeeld is het wurgakkoord met Griekenland. Een akkoord dat - geheel in tegenstelling tot de Europese traditie - op een ondemocratische en ontransparante wijze tot stand gekomen is. Een totale vernedering voor een volk, een staatsgreep, een coup. Eerder dan te kiezen voor het ‘samen sterker’ alternatief, worden de zwakkeren hier vernederd en de dieperik ingeduwd. 

Is dat waar Europa voor staat? Een generatie politici met een ideologische tunnelvisie veegt de grond aan met één van de Europese basisprincipes, namelijk solidariteit tussen naties. Daarmee komt heel het Europese project, en bij uitbreiding de toekomst van Europa, op losse schroeven te staan. Als jonge voorstander van Europa maakt dit me kwaad. Is dit het begin van het einde van zeventig jaar Europese samenwerking en integratie? Zijn we terug naar af? In het verleden is Europa er geslaagd zich na een crisis telkens te versterken. Het is maar de vraag of dit nu nog zal lukken.

---